Modlitwa przemienia człowieka

II Niedziela Wielkiego Postu
Ewangelia Łk 9,28b-36

„Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe.”


Ewangelista Łukasz wskazuje nam dziś istotną prawdę – przemiana ludzkiego serca może dokonać się jedynie dzięki modlitwie, jedynie w łączności z Bogiem i Jego łaską. Jezus uczy nas swoim życiem relacji, którą powinniśmy tworzyć z Bogiem Ojcem. Powinniśmy z Nim przeżywać nasze życie, bo tylko On bezgranicznie nas kocha i zawsze pragnie naszego dobra. Czas Wielkiego Postu, który jest nam właśnie dany, ma nas wyprowadzić na pustynię naszych serc, byśmy w głębi siebie szukali delikatnego głosu Boga, który codziennie pragnie nawiązać z nami dialog miłości i zbawienia. Czy odważysz się otworzyć dziś przed Nim swoje serce i znaleźć chwilę ciszy na spotkanie z Nim podczas osobistej modlitwy…? On zawsze na Ciebie czeka... [Katarzyna B.]

Doskonalić siłę woli

I Niedziela Wielkiego Postu
Ewangelia Łk 4, 1-13


Rzekł Mu wtedy diabeł: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem. Odpowiedział mu Jezus: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek. (...)Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół!
Lecz Jezus mu odparł: Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.


Wielki Post jest dla nas czasem doskonalenia siły woli. To czas odkrywania wartości, ewangelicznie rozumianego, wyrzeczenia. Często odczytujemy scenę kuszenia w kategorii pojedynczego, konkretnego wydarzenia, które dotyczyło jedynie Jezusa i szatana. Jednak powinniśmy bardziej zagłębić się w dzisiejszy fragment Ewangelii; odnaleźć te pokusy, które dotyczą tylko mnie, z którymi to własnie ja walczę w najtrudniejszych sytuacjach życia. Trzeba odkryć, że ten, kogo nie stać na rezygnację z dóbr tego świata na rzecz wartości ducha, nie ma co marzyć o wędrówce ewangeliczną drogą. Droga ta jest drogą wyrzeczenia, drogą zamiany korzyści tego świata na skarb królestwa Bożego. 
[Dominika W.]

Zapraszamy do galerii

W galerii zdjęć pojawiły się pierwsze fotografie z tego roku.

Zachęcamy do obejrzenia fotografii z koncertu kolęd zespołu wokalno–instrumentalnego „Z miłości do Boga”, który tworzą najmłodsze parafianki. Koncert odbył się w naszym kościele w Niedzielę, 27. 01. 2013 r. o godz. 16:00.


W Niedzielę, 20 stycznia, odbyły się 19. Zabrzańskie Chóralne Spotkania Kolędowe. W sześciu zabrzańskich parafiach chóry uświetniały Liturgię, natomiast o godz. 15:30 w naszym kościele odbyło się kolędowanie z udziałem wszystkich chórów. W galerii zdjęć prezentujemy fotografie autorstwa Piotra Freya z XIX Chóralnego Spotkania Kolędowego.

Wielki Post

Środa Popielcowa rozpoczyna czas Wielkiego Postu. 

W ten dzień będziemy posypani popiołem i kapłan wypowie słowa: Prochem jesteś i w proch się obrócisz. W wielu z nas wywoła to niepokój i drżenie, ponieważ przypomni nam o umieraniu, śmierci oraz o kruchości człowieczeństwa. Jednak znak ten wskazuje, że jesteśmy nie tylko ludźmi śmierci, ale i zbawienia. Bóg także posypał siebie popiołem - stał się człowiekiem równym każdemu z nas. Padł swoim obliczem na ziemię, która pochłonęła Jego łzy i krew. Chrystus nie wybawił cię od cielesności i prochu, lecz poprzez ciało i proch. Tą tajemnicę będziemy rozważać w Wielkim Poście. Nie zatrzymujmy się tylko na Popielcu – aby zagłębić tajemnicę Wielkiego Postu musimy popatrzeć nie tylko na Wielki Piątek, ale i na Wielkanoc. 
[Dawid W.]

Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił

V Niedziela zwykła
Ewangelia Łk 5,1-11

Zdarzyło się raz, gdy tłum cisnął się do Niego, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret - zobaczył dwie łodzie, stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów! A Szymon odpowiedział: Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci. Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny. I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. Lecz Jezus rzekł do Szymona: Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił. I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Radiowa katecheza dla dorosłych

Dziś (sobota, 9.02. 2013 r.) w godz. 20:00–22:00 w Radiu Plus Opole Estera Baksik, Joanna Betlejewska oraz ks. Tomasz Szczeciński poprowadzą radiową katechezę na temat „Czy Scholastyka to właściwe imię dla bierzmowanego? Czyli kilka słów o celebracji sakramentu bierzmowania." Zachęcamy do wysłuchania audycji szczególnie młodzież przygotowującą się do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Audycji będzie można posłuchać poprzez stronę www.plus.opole.pl.

Dramatyczne odrzucenie

IV Niedziela zwykła
Ewangelia Łk 4, 21-30



Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum. I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. (…) Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.


Jezus Chrystus doświadczył dramatycznego odrzucenia. Odrzucenie to następuję w momencie ujawnienia Jego boskiej świadomości. Chrystus porównuje Siebie do wielkich postaci Starego Testamentu, które przecież były Jego zapowiedzią. Spotyka się jednak z niezrozumieniem pełnym gniewu. Dramatyzm tej sceny, która mogła zakończyć się przedwczesną śmiercią Jezusa, jest tym większy, że wyrzucają Go najbliżsi. Trudno uwierzyć, że ktoś, kogo się dobrze znało, nagle zaczyna przemawiać w imieniu Boga i jego słowa należy traktować jako Boże wezwanie…
Czy ja nie wyrzucam Chrystusa z miasta mego życia? Czy potrafię przyjąć Boga w drugim człowieku? Czy słucham Jego głosu gdy objawia mi Swą miłość przez najbliższych? 
[Estera B.]

Dziś spełniły się te słowa

III Niedziela zwykła
Ewangelia Łk 1,1-4.4,14-21





...Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli.





W dzisiejszej Ewangelii znajdujemy opis pierwszego publicznego przedstawienia się Jezusa jako Mesjasza. Ta oficjalna inauguracja zbawczej działalności Jezusa miała miejsce w Jego rodzinnym mieście, Nazarecie. Poprzedziły ją liczne cuda, znaki i nauki, z których Jezus zdążył zasłynąć w całej okolicy. Na pewno budziło to sensację, podziw i ciekawość ludzi. W tym kontekście prezentacja i samookreślenie się Jezusa miało przeogromne znaczenie. Było to wyznanie wielkiej wagi, bo pochodziło z ust samego Jezusa. To, co wtedy powiedział, miało zasadnicze znaczenie dla całej Jego misji, określało wiarygodnie Jego intencje, cel i pomagało zrozumieć Jego postępowanie. [Dawid W.]

Wsłuchać się w głos Chrystusa

II Niedziela zwykła
Ewangelia J 2,1-12







W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina. Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja? Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie...








Słudzy weselni, choć nie znali Jezusa wypełnili dokładnie każde Jego słowo. Dzięki temu doświadczyli wielkiego cudu. Czy dziś my, którzy deklarujemy się jako wierzący w Niego, potrafimy wsłuchać się w Jego głos i wypełnić wszystko o co nas prosi? Podarujmy Mu więc dziś siebie i wzbudźmy ufność w swoim sercu w to, że On potrafi i chce dokonać dziś cudu w naszym życiu… [Katarzyna B.]

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan

Przynajmniej raz w roku wielu chrześcijan, świeckich i duchownych, uczonych teologów i prostych wyznawców Chrystusa, zdaje sobie sprawę z ogromnej różnorodności sposobów wielbienia Jednego Boga. Na całym świecie członkowie 350. Kościołów i wspólnot kościelnych zdają sobie sprawę, że mają jeden cel: dążenie do jedności. Czasem, w którym dotykamy tego szczególnego pragnienia jest Tydzień Modlitwy o Jedność Chrześcijan, który na półkuli północnej obchodzony jest od 18 do 25 stycznia. W tym roku hasłem przewodnim Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan są słowa inspirowane perykopą z Księgi Micheasza (6, 6-8): Czego Bóg od nas oczekuje?

Kliknij 'więcej', aby przeczytać pozostałe informacje.

więcej