Zmarł ks. Waldemar Walz

Z nadzieją zmartwychwstania informujemy, że w środę 5 listopada 2025 r. w 62. roku życia i w 37. roku kapłaństwa zmarł śp. ks. Waldemar Walz, proboszcz Parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rozkochowie.

***

Urodził się 15 XII 1963 r. w Zabrzu. Pochodził z parafii św. Teresy w Zabrzu, w której przyjął chrzest. Szkołę podstawową ukończył w 1978 r w Zabrzu i w tym mieście kontynuował naukę w Technikum Elektrycznym, gdzie w 1983 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 17 VI 1989 r. w katedrze opolskiej z rąk bp. Alfonsa Nossola. Po święceniach został wikariuszem w parafii św. Wawrzyńca w Strzelcach Opolskich (1989-1993), a następnie w parafii św. Józefa w Opolu-Szczepanowicach (1993-1998) oraz w parafii Wniebowzięcia NMP w Raciborzu (1998-2000). W 2000 r. został proboszczem parafii św. Katarzyny w Rozkochowie w dekanacie Głogówek. Zmarł 5 XI 2025 r. w szpitalu w Krapkowicach.

***

Uroczystości żałobne:

  • Msza św. żałobna zostanie odprawiona w niedzielę 9 listopada 2025 r. o godz. 18.00 w kościele parafialnym pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rozkochowie;
  • Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w poniedziałek 10 listopada 2025 r. o godz. 11.00 w kościele parafialnym pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rozkochowie. Pochówek nastąpi przy kościele bezpośrednio po Mszy św.

***

Polecajmy śp. ks. Waldemara Bożemu Miłosierdziu:

Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa, kapłan Waldemar którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem, radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

 

Za: diecezja.opole.pl

Dzień Świętego Marcina 2025

Katolickie Przedszkole TĘCZA zaprasza wszystkie dzieci z rodzicami, w środę 12 listopada, o godz. 17:00 do kościoła św. Teresy na uroczystość św. Marcina.

W programie uroczystości:

  • spotkanie w kościele,
  • przedstawienie na temat Św. Marcina przygotowane przez uczniów z Zespołu Szkół nr 10,
  • występy przedszkolaków, 
  • dzielenie się piernikowymi sercami pieczonymi przez dzieci z naszego Katolickiego Przedszkola,
  • nagrodzenie wyróżnionych lampionów,
  • procesja z lampionami za Marcinem, który przyjedzie do nas na koniu (przynosimy ze sobą lampiony, które oświetlą nam drogę do ogrodu przedszkolnego),
  • spotkanie przy ognisku w ogrodzie przedszkolnym, gdzie będzie pieczenie kiełbasek, domowe ciasto, gorące napoje.

Za poczęstunek składamy dowolny datek – Dar Serca.

Dochód z uroczystości będzie przeznaczony na wsparcie w chorobie wieloletniej Nauczycielki Przedszkola - P. Joanny.

Dwuletni Kurs Biblijny

 

Szanowni Państwo! Drodzy Wierni?

Kurs Biblijny organizujemy w Gliwicach od ośmiu lat. Uczestniczyło w nim do tej pory ponad 1800 osób z naszej i sąsiadujących diecezji. Kurs trwa dwa lata i jest praktycznym kursem życia Słowem Bożym w codzienności. Absolwenci Kursu angażują się czynnie w życie parafialne.

Propozycja:
1. Stworzenie w parafii grupy biblijnej, która formuje się poprzez uczestnictwo w Kursie Biblijnym stacjonarnie lub on-line raz w miesiącu,
2. Spotkanie (raz w miesiącu) przy kawie z Księdzem Proboszczem i rozmowa/dzielenia nt. treści omawianych na Kursie Biblijnym.

Po dwóch latach Ksiądz Proboszcz ma grupę kilku, kilkunastoosobową parafian:
- dobrze uformowanych biblijnie,
- w relacji z Księdzem Proboszczem,
- chętnych do angażowanie się w życie parafialne,

Bardzo zachęcamy do skorzystania powyższej propozycji w ramach Roku Jubileuszowego.

Szczegóły nt. Kursu Biblijnego:
https://inicjatywamissio.pl/index.php/kurs-biblijny/informacje-ogolne

 

w imieniu organizatorów
Stefan Mitas
prezes fundacji
Tel.: +48 608 440 910
Email: info@inicjatywamissio.pl

Abyś lud Twój od pijaństwa zachować raczył, prosimy Cię, Panie

 

APEL NA SIERPIEŃ

MIESIĄC ABSTYNENCJI 2025

Historia narodu polskiego tworzy niezwykły kalendarz, w którym poszczególne miesiące roku przypominają nam o ważnych wydarzeniach minionych lat i wieków. Tak jest i z sierpniem. Ten miesiąc wyróżnia się jednak szczególnym splotem historycznych rocznic i świąt maryjnych. Staje się to wyzwaniem dla kolejnych pokoleń, aby niezłomnie strzec pamięci historycznej i naszej chrześcijańskiej tożsamości, aby odważnie bronić niepodległości i wolności wewnętrznej. One bowiem są ściśle ze sobą związane. Tylko wtedy Polska zachowa niepodległość, kiedy będzie ziemią ludzi wewnętrznie wolnych. Tego uczy nas kolejny w naszym życiu sierpień - miesiąc dobrowolnej abstynencji od alkoholu, przeżywany pod hasłem „Odpowiedzialni za trzeźwość”.

Osobista odpowiedzialność za trzeźwość

Sprawa osobistej odpowiedzialności za trzeźwość własną oraz innych, nie dla wszystkich Polaków jest oczywista. Faktem jest wielka obojętność społeczeństwa na problemy alkoholowe, jakich doświadcza wielu rodaków. Faktem jest również akceptacja postaw i działań sprzyjających upijaniu się.

Właściwie nie ma dnia bez wiadomości, że ktoś będący pod wpływem alkoholu spowodował wypadek, że pozbawił kogoś życia, zranił, że na inne sposoby skrzywdził bliźnich. Oburzają się dziennikarze, oburzają się politycy, oburzają się odbiorcy tych medialnych informacji. Można powiedzieć, że to słuszne oburzenie jest powszechne. I co z niego wynika? Niewiele, a często dosłownie nic.

Oto w gazecie czy na stronie internetowej informującej na przykład o tym, że nietrzeźwy kierowca wjechał na chodnik i zabił całą rodzinę, tuż obok ukazuje się reklama alkoholu, na co zresztą zezwala prawo. Także niezliczone bilbordy przy polskich drogach zachęcają do picia alkoholu. Zachęcają do tego uginające się od butelek i puszek z alkoholem sklepowe półki, w tym na stacjach paliw. I nie ma w tym przypadku powszechnego oburzenia, chociaż są niezbite dowody na to, że reklama czy zbytnia dostępność fizyczna i ekonomiczna powodują wzrost problemów alkoholowych.

A jakże często Polacy kwitują żartobliwie różne pijackie zachowania, nakłaniają innych do picia, wybierają alkohol na prezent czy traktują go jako najważniejszy produkt na swoim stole. Jakże często przechodzą obojętnie wobec skandalicznych promocji na alkohol w tak zwanych „sieciówkach”. Jakże częsty jest widok dzieci wykładających na taśmę przed kasą sklepową alkohol zakupiony przez rodziców.

Obojętność, lekceważenie problemów alkoholowych, brak zaangażowania w propagowanie postaw trzeźwościowych, wyśmiewanie abstynentów - to swoisty rak toczący nasz społeczny organizm. To choroba, którą musimy sobie uświadomić i podjąć leczenie. Nie jest bowiem prawdą, że chorują jedynie ci, którzy już uzależnili się od alkoholu. Chore jest całe społeczeństwo, jeśli kultywuje upijanie się, jeśli każdy z nas nie troszczy się o trzeźwość w życiu osobistym, rodzinnym i narodowym.

Problemy alkoholowe Polaków w liczbach

Dane statystyczne odnośnie picia alkoholu w naszej Ojczyźnie są nadal alarmujące. Polacy wypijają średnio około 11 litrów czystego alkoholu na osobę rocznie. Wielu rodaków regularnie nadużywa alkoholu. W Polsce codziennie umiera średnio 110 osób z powodu alkoholu. Liczba punktów sprzedaży alkoholu jest zdecydowanie za duża - na jeden punkt sprzedaży przypada około 300 mieszkańców. W ubiegłym roku wydano na alkohol ponad 50 mld zł. Młodzi Polacy zaczynają spożywać alkohol między 12. a 16. rokiem życia.

Te dramatyczne liczby, chociaż nie przedstawiają całego złożonego obrazu problemów alkoholowych w naszej Ojczyźnie, to jednak potwierdzają potrzebę podjęcia natychmiastowych działań na rzecz otrzeźwienia polskiego społeczeństwa. Działania te powinny być odgórne i oddolne, inicjowane zarówno przez osoby piastujące wysokie urzędy, jak i zwykłych obywateli. Istotne jest miedzy innymi szerzenie wiedzy, że nie ma bezpiecznej dawki alkoholu, nawet w odniesieniu do populacji ludzi zdrowych. Konieczne jest również propagowanie postaw abstynenckich – czasowych i stałych.

Trzeźwość sprawdzianem odpowiedzialności za rodziny, Kościół i Ojczyznę

Trzeźwość każdego Polaka to zadanie priorytetowe, od wyniku którego zależy przyszłość naszych rodzin, przyszłość Kościoła i naszej Ojczyzny. W tym wielkim i pięknym dziele każdy z nas ma ważną rolę do odegrania.

Jesteś małżonkiem, rodzicem, pamiętaj, że alkohol nie jest produktem koniecznym do życia, lecz niebezpieczną substancją, która może zniszczyć zdrowie, skrócić życie, rozbić małżeństwo, unieszczęśliwić ciebie i twoich bliskich. Zawsze przestrzegaj trzeźwości, najlepiej podejmując decyzję o dobrowolnej abstynencji. Uczyń to z miłości do Boga i tych, za których jesteś odpowiedzialny.

Jesteś dzieckiem, ze wszystkich sił pracuj nad swoim charakterem i zachowuj konieczną w twoim wieku abstynencję. Tylko w ten sposób będziesz mógł bezpiecznie rozwijać się, wzrastać „w mądrości i latach, w łasce u Boga i u ludzi” (por. Łk 2,25).

Jesteś młodym człowiekiem, czuwaj nieustannie, abyś nie utracił prawdziwej wolności, której jedynym źródłem jest Jezus Chrystus. Nie pozwól się uwieść „sprzedawcom iluzji”, nie pozwól, aby okradziono cię z tego, co w tobie najlepsze – „z energii, radości, marzeń, dając w zamian fałszywe złudzenia” (papież Franciszek). Nie niszcz swojego życia sięgając po alkohol! Ceń abstynencję, bo ona jest dowodem odwagi, mądrości i odpowiedzialności.

Jesteś starszą osobą, bądź dla innych przykładem życiowej mądrości, trzeźwości i prawdziwej radości życia. Bądź świadkiem, że wszelkie problemy życiowe można przeżywać nie sięgając po alkohol, ale jednocząc się ze Zbawicielem.

Jesteś osobą duchowną, bądź nie tylko świadkiem trzeźwego życia, ale także apostołem trzeźwości poprzez dar dobrowolnej abstynencji i gorliwą służbę we wspólnotach trzeźwościowych. „Bez kapłanów abstynentów nie będzie trzeźwej Polski” (bł. kard S. Wyszyński).

Jesteś katechetą, nauczycielem i wychowawcą, bądź autentycznym wzorem trzeźwego myślenia, mówienia i działania. Ukazuj młodym piękno trzeźwego życia i ucz ich odpowiedzialności za siebie i innych.

Jesteś osobą związaną z mediami, tworzącą kulturę, pracującą naukowo, daj odważne świadectwo, że trzeźwość jest fundamentem prawdy, piękna i dobra.

Jesteś osobą sprawującą władzę państwową czy samorządową, masz wpływ na tworzenie prawa i jego przestrzeganie, pamiętaj, że od twojej troski o trzeźwość narodu zależą losy naszej Ojczyzny. Zakaz reklamy alkoholu, która niszczy naród - zwłaszcza młode pokolenie, ograniczenie dostępności fizycznej alkoholu poprzez zmniejszenie liczby punktów sprzedaży i ustalenie jego właściwej ceny – to obowiązek moralny i patriotyczny władz państwowych i samorządowych.

Jesteś apostołem trzeźwości, dobrowolnym abstynentem, bądź wierny tej szczególnej misji. Pokazuj innym, jak piękne i radosne jest życie w prawdziwej wolności.

Dar sierpniowej abstynencji przynosi błogosławione owoce

Wszystkich wierzących Polaków i ludzi dobrej woli proszę o dobrowolną abstynencję w sierpniu. Będzie to świadectwo odpowiedzialności za siebie, za bliźnich i za Polskę. Świadectwo tak bardzo potrzebne, przynoszące wielorakie błogosławione owoce – powstania z nałogu, przemiany życia, systematycznej pracy nad swoim charakterem, prawdziwej wolności, której fundamentem jest trzeźwość.

Niech Maryja, Królowa Polski, wspiera tych wszystkich, którzy włączą się w tę ważną inicjatywę. Z serca wszystkim błogosławię!

 

Łomża, dnia 8 maja 2025 r.

Bp Tadeusz Bronakowski

Przewodniczący Zespołu KEP
ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych

 

 

 

 

Pielgrzymka i festyn rodzinny

W niedzielę 8 czerwca 2025 r. wspólnota diecezji gliwickiej spotka się w Sanktuarium Matki Boskiej Pokornej w Rudach, aby przeżyć Metropolitalny Obchód Odpustu ku Jej czci.

więcej

Dziewięciu księży z tytułem kapelana Jego Świątobliwości

Dziewięciu księży z tytułem kapelana Jego Świątobliwości

Bp Sławomir Oder wręczył im dokumenty potwierdzające nadanie tej godności przez papieża Franciszka.

 

DZIEWIĘCIU KSIĘŻY Z TYTUŁEM KAPELANA JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI

Bp Sławomir Oder wręczył im dokumenty potwierdzające nadanie tej godności przez papieża Franciszka.

Księża uhonorowani tytułem kapelana Jego Świątobliwości z bp. Sławomirem Oderem i bp. Andrzejem Iwaneckim. Diecezja Gliwicka

Uroczystość odbyła się dzisiaj w południe w Kurii Diecezjalnej w Gliwicach. Dziewięciu księży z diecezji gliwickiej zostało uhonorowanych tytułem kapelana Jego Świątobliwości (prałata). Przyznaje się go szczególnie zasłużonym kapłanom diecezjalnym, którzy ukończyli 65 lat. Księżom z diecezji gliwickiej zostały one nadane jeszcze przez papieża Franciszka.

- Piękne przesłanie zostawił nam w swojej biografii, testamencie śp. papież Franciszek. Powiedział, że „człowiek, który zapomniał słowa ‘dziękuję’, zapomniał języka Boga”. Dzisiaj chciałbym, aby to słowo „dziękuję” wybrzmiało. Oczywiście największe dziękczynienie składamy zawsze Panu Bogu za to, że nas prowadzi, trzyma nas za rękę, że nas umacnia na drodze wiary i prowadzi do świętości. Ale również w czasie ziemskiego pielgrzymowania potrzebujemy pomocy, towarzyszenia i dobrych ludzi, którzy stają na naszej drodze, żeby nas motywować, popychać, czasami zwracać uwagę. Dzisiaj jest ten moment, żeby w szczególny sposób podziękować za waszą długoletnią pracę, troskę o Kościół, właśnie o wspólnotę Kościoła w naszej diecezji - powiedział bp Sławomir Oder.

Przyznał, że przychodząc do diecezji jako biskup, pośród naturalnych obaw doświadczył ogromnego wsparcia ze strony prezbiterium - Dlatego z tego miejsca, z głębi serca chcę powiedzieć: bardzo dziękuję za waszą obecność, za wasze wsparcie, za waszą modlitwę i za przykład posługi w Kościele, który dla mnie był i jest nadal bardzo inspirujący i podnoszący na duchu. Dziękuję, że mogłem się od was uczyć, jak być pasterzem, jak być wiernym sługą naszego Pana - dodał biskup gliwicki. Zwrócił się także z prośbą o modlitwę za niego samego, żeby nie ustawał w gorliwości i był zawsze wiernym sługą Chrystusa i Jego Ewangelii.

 

Dziękuję, że mogłem się od was uczyć, jak być pasterzem - bp Oder podczas nominacji dla kapłanów

https://gliwice.gosc.pl/doc/9261447.Dziewieciu-ksiezy-z-tytulem-kapelana-Jego-Swiatobliwosci

 

Tytuł kapelana Jego Świątobliwości otrzymali:

Ks. Rajmund Brol, dr teologii w zakresie teologii moralnej i etyki społecznej, święcenia kapłańskie przyjął 31 stycznia 1987 roku w Katowicach. Pracował jako wikary w parafiach w Katowicach i Tarnowskich Górach, był administratorem parafii w Boruszowicach, a od 2001 roku jest proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Bytomiu-Suchej Górze. Był kapelanem Aresztu Śledczego i Szpitala nr 1 w Tarnowskich Górach. W latach 1998-2001 był pracownikiem Kurii Diecezjalnej w Gliwicach, a od 1999 do 2003 roku adiunktem w Katedrze Teologii Moralnej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Był koordynatorem ds. formacji stałej duchowieństwa i grup duszpasterskich, sędzią Sądu Biskupiego Diecezji Opolskiej (1998-2007) i Sądu Biskupiego Diecezji Gliwickiej (2007-2018). Od 2022 roku jest diecezjalnym ojcem duchownym, od 2024 roku członkiem Zespołu ds. Formacji Stałej Duchowieństwa Diecezji Gliwickiej.

Ks. Jan Cichowski święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1958 roku w Katowicach. Pracował jako wikary w parafiach: św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Rudzie Śląskiej-Wirku; św. Ap. Piotra i Pawła w Piekarach Śląskich-Kamieniu, Krzyża Świętego w Strzebiniu, Dobrego Pasterza w Istebnej, św. Jadwigi w Katowicach-Szopienicach i św. Józefa w Sadowie. A następnie w latach 1969-1975 był proboszczem parafii św. Marcina Biskupa i Wyznawcy w Cieszowie. Był też dyrektorem Domu Rekolekcyjnego w Wodzisławiu Śląskim-Kokoszycach (1975-1980) i proboszczem św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Jawornicy (1981-2005).

Ks. Piotr Klemens święcenia kapłańskie przyjął 17 maja 1981 roku w Opolu. Pracował jako wikary w parafiach: Chrystusa Króla w Bytomiu-Stolarzowicach, św. Mikołaja w Kędzierzynie-Koźlu i Ducha Świętego w Kędzierzynie-Koźlu. Od 1989 roku pełni funkcję proboszcza parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Zabrzu-Mikulczycach. W latach 1997-2002 był członkiem Rady Kapłańskiej, a od 2019 do 2024 roku członkiem Diecezjalnej Komisji do spraw Liturgii i Muzyki Kościelnej.

Ks. Ludwik Konieczny, dziekan honorowy, święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1954 roku w Piekarach Śląskich. Pracował jako wikary w parafiach: NSPJ w Katowicach-Murckach, Wniebowzięcia NMP w Bytomiu-Rojcy, św. Mikołaja w Bielsku-Białej, Chrystusa Króla w Lędzinach-Hołdunowie, św. Antoniego Padewskiego w Siemianowicach, MB Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych i św. Mikołaja w Lublińcu. W 1963 roku pełnił funkcję referenta Kurii Diecezjalnej ds. Katolickiej Akcji Miłosierdzia na terenie diecezji katowickiej i kierownika Diecezjalnej Poradni Życia Rodzinnego. W latach 1969-1980 był kuratusem stacji duszpasterskiej w Kokotku, a następnie w latach 1980-2005 proboszczem parafii MB Królowej w Kokotku. Od 1980 do 1982 roku był kapelanem w ośrodku odosobnienia dla internowanych, który znajdował się na terenie tej parafii. A w latach 1992-2010 był diecezjalnym referentem ds. duszpasterstwa turystycznego.

Ks. Antoni Pleśniak, dziekan honorowy, święcenia kapłańskie przyjął 18 maja 1975 roku w Opolu. Pracował jako wikary w parafiach: św. Wawrzyńca w Zabrzu-Mikulczycach, Wniebowzięcia NMP w Raciborzu, św. Jerzego w Gliwicach-Łabędach, MB Nieustającej Pomocy w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej i św. Bartłomieja w Łanach. Był administratorem a następnie w latach 1987-1989 proboszczem parafii NSPJ w Nieznaszynie. Od 1989 do 2021 roku był proboszczem parafii św. Jerzego w Gliwicach-Łabędch. Pełnił tam też funkcję asystenta parafialnego oddziału Akcji Katolickiej. Od 2024 roku jest członkiem Rady Kapłańskiej.

Ks. Zygfryd Pluta, dziekan honorowy, święcenia kapłańskie przyjął 16 czerwca 1984 roku w Opolu. Pracował jako wikary w parafiach: MB Wspomożenie Wiernych w Kluczborku, Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu i św. Mikołaja w Świbiu. Od 1991 roku jest proboszczem parafii św. Mikołaja w Świbiu. Był diecezjalnym duszpasterzem Liturgicznej Służby Ołtarza (1996-1997), rejonowym wizytatorem nauki religii, członkiem Rady Kapłańskiej, a w latach 2015-2020 ojcem duchownym księży neoprezbiterów. Od 2024 roku jest członkiem Zespołu Proboszczów Konsultorów.

Ks. Antoni Rzeszutko, dziekan honorowy, święcenia kapłańskie przyjął 11 maja 1980 roku w Opolu. Pracował jako wikary w parafiach: Wniebowzięcia NMP w Racibórzu oraz NSPJ w Zabrzu-Rokitnicy. Najpierw był administratorem (1987-1991), a od 1991 roku jest proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela w Gliwicach-Żernikach. W latach 1992-1995 pełnił funkcję diecezjalnego referenta ds. duszpasterstwa chorych i niepełnosprawnych.

Ks. Marcin Stokłosa, dziekan honorowy, święcenia kapłańskie przyjął 8 maja 1977 roku w Opolu. Pracował jako wikary w parafiach: MB Wspomożenie Wiernych w Kluczborku, Wniebowzięcia NMP w Krapkowicach-Otmęcie, św. Józefa w Zabrzu oraz NSPJ w Raciborzu. Był najpierw administratorem, a następnie w latach 1987-2021 proboszczem parafii Krzyża Świętego w Zabrzu.

Ks. Krystian Worbs, dr teologii, dziekan honorowy, święcenia kapłańskie przyjął 16 maja 1982 roku w Opolu. Pracował jako wikary w parafii św. Mikołaja w Krapkowicach. Po studiach na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w latach 1989-1997 był wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Opolu. Pełnił funkcje diecezjalnego koordynatora ruchu oazowego (1990-1998) i referenta rekolekcyjno-młodzieżowego (1990-1998). Od 1990 jest dyrektorem Ośrodka Edukacyjno-Formacyjnego Diecezji Gliwickiej - Zespołu Pałacowo-Parkowego w Pławniowicach. A od 2002 roku jest proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Pławniowicach. Był członkiem Rady Kapłańskiej (1992-2002) i Międzydiecezjalnej Komisji ds. Liturgii, Duszpasterstwa Liturgicznego i Muzyki Kościelnej (1996-2020), od 2000 roku jest przewodniczącym Diecezjalnej Komisji ds. Budownictwa i Sztuki Sakralnej.

W diecezji gliwickiej tytuł kapelana Jego Świątobliwości mają także: ks. Rudolf Badura, ks. Franciszek Balion, ks. Eugeniusz Bienek, ks. Jan Frysz, ks. Herbert Jeziorski, ks. Stefan Jezusek, ks. Grzegorz Kadzioch, ks. Piotr Kansy, ks. Bogdan Kicinger, ks. Bernard Koj, ks. Henryk Oleś, ks. Piotr Puchała, ks. Grzegorz Skop i ks. Antoni Zając.

https://gliwice.gosc.pl/doc/9261447.Dziewieciu-ksiezy-z-tytulem-kapelana-Jego-Swiatobliwosci

 

Adoracja w parafii w Roku Jubileuszowymn

 

W Roku Jubileuszowym 2025 w naszej parafii Całodzienna Adoracja Najświętszego Sakramentu będzie 17 maja i 12 listopada.

W najbliższą sobotę 17 maja 2025 Adoracja rozpocznie się o godz. 07:00, a zakończy się Apelem Jasnogórskim o godz. 21:00.

Przerwa w Adoracji będzie na czas Mszy św. oo godz. 08:00 i 18:00.

 

Plan Adoracji z dyżurem wiernych z poszczególnych ulic:

07:00 - początek Adoracji

08:00 - Msza św.

08:30 - Astrów, Bratków

09:00 -Drobna, Działkowa

10:00 - Chopina, Fitelberga

11:00 - Wieniawskiego, Łukasiewicza,

12:00 - Brzechwy, Ligonia,

13:00 - Solskiego, Ossowskiego

14:00 - Mikulczycka, Nowodworska

15:00 - Czajkowskiego, Moniuszki i Mickiewicza

16:00 - Stokrotek, Storczyków i 11 Listopada

17:00 - Boy'a Żeleńskiego, Tarnopolska

18:00 - Msza św.

19:00 - Tulipanów, Wiosny Ludów

20:00 - św. Teresy, Żwirki i Wigury

21:00 - Apel Jasnogórski

Papież Leon XIV

 

Kardynał protodiakon Dominique Mamberti ogłosił: Habemus papam! 267 papieżem został kardynał Robert Prevost, augustianin z USA, prefekt dykasterii ds. biskupów. Ma 69 lat. Przyjął imię Leona XIV. Ostatni papież, który to imię, przeszedł do historii jako papież zaangażowany w sprawy społeczne.

 

Pokój niech będzie z wami wszystkimi - to jego pierwsze słowa pozdrowienia zebranych, gdy pojawił się na balkonie Bazyliki św. Piotra,  Pan Bóg kocha nas wszystkich - przypomniał słowa ostatniego wystąpienia papieża Franciszka. Jako syn św. Augustyna czuje się "z nami chrześcijaninem, dla nas biskupem" kontynuował...

Tłumaczenie jego pierwszego wystąpienia:

"Niech pokój będzie z wami wszystkimi.  Najdrożsi bracia i siostry.  Takie było pierwsze pozdrowienie Chrystusa zmartwychstałego, Dobrego Pasterza, który oddał życie za Bożą owczarnię. Ja także chciałbym, by to pozdrowienie pokoju dotarło do naszych serc, dotarło do waszych rodzin, do wszystkich ludzi, gdziekolwiek się znajdują, do wszystkich ludów, do całej ziemi. Pokój wam!
 

Taki jest pokój Chrystusa zmartwychwstałego. Pokój rozbrojony i pokój rozbrajający, pokorny i wytrwały. Pochodzi od Boga, od Boga, który kocha nas wszystkich, bezwarunkowo.

Rozbrzmiewa jeszcze w naszych uszach ten słaby, ale zawsze odważny głos Papieża Franciszka, który błogosławił Rzym. Papież, który błogosławił Rzym, udzielał swego błogosławieństwa światu, całemu światu, w ów wielkanocny poranek. Pozwólcie, że będę kontynuował to samo błogosławieństwo. Bóg nas miłuje, Bóg kocha nas wszystkich, a zło nie przemoże. Wszyscy jesteśmy w ręku Boga. Dlatego bez lęku, zjednoczeni, ręka w rękę z Bogiem i ze sobą nawzajem idźmy naprzód. 

Jesteśmy uczniami Chrystusa. Chrystus idzie przed nami. Świat potrzebuje Jego światła. Ludzkość potrzebuje Go jako pomostu, by mógł do niej dotrzeć Bóg i Jego miłość. Pomóżcie nam również wy, i sobie nawzajem, w budowaniu mostu poprzez dialog, spotkanie, jednocząc się wszyscy, aby być jednym ludem, zawsze w pokoju.

Dzięki niech będą papieżowi Franciszkowi. Chcę też podziękować wszystkim braciom kardynałom, którzy wybrali mnie, bym był Następcą Piotra i szedł razem z wami jako Kościół zjednoczony, szukając zawsze pokoju, sprawiedliwości. Starając się zawsze pracować jako ludzie wierni Jezusowi Chrystusowi bez lęku, aby głosić Ewangelię, aby być misjonarzami.

Jestem synem św. Augustyna, augustianinem, który powiedział: z wami jestem chrześcijaninem, a dla was biskupem. W tym sensie wszyscy możemy iść razem do tej ojczyzny, którą Bóg nam przygotował.

Szczególne pozdrowienie kieruję do Kościoła w Rzymie. Musimy starać się razem być Kościołem misyjnym, Kościołem, który buduje mosty, dialog, zawsze otwartym, jak ten plac, z otwartymi ramionami dla wszystkich. Wszystkich, którzy potrzebują naszej miłości, naszej obecności, dialogu i miłości.

Jeśli pozwolicie, chciałbym również skierować kilka słów pozdrowień do wszystkich, a w szczególności do mojej ukochanej diecezji Chiclayo w Peru, gdzie wierni towarzyszyli swojemu biskupowi, dzielili się swoją wiarą i tak wiele ofiarowali, aby pozostać wiernym Kościołem Jezusa Chrystusa.

Wam wszystkim, bracia i siostry, z Rzymu, Włoch, z całego świata mówię: chcemy być Kościołem synodalnym, Kościołem który idzie, który zawsze szuka pokoju, zawsze szuka miłości, zawsze chce być blisko, zwłaszcza tych, którzy cierpią.

Dziś jest dzień supliki do Matki Bożej Pompejańskiej. Nasza Matka Maryja chce zawsze iść z nami, być blisko, pomagać nam swym wstawiennictwem i swą miłością. Dlatego chciałbym pomodlić się razem z wami. Módlmy się wspólnie za te nową misję, za cały Kościół, o pokój na świecie. Prośmy o tę specjalną łaskę Maryję, naszą Matkę.
Po zakończeniu swojego pierwszego wystąpienia Leon XIV wspólnie ze wszystkimi odmówił modlitwą Zdrowaś Maryjo i udzielił wszystkim, obecnym na Placu i uczestniczącym  wydarzeniu  odpustu zupełnego.

 

Radujmy się! Pan jest z nami! On towarzyszy nam nieustannie. 

Znakiem tej obecności jest szybki wybór Następcy Świętego Piotra. Jak do uczniów idących do Emaus zbliża się i do nas, aby pocieszyć nasze serca darem pokoju i uczynić zwiastunami radości spotkania ze Zmartwychwstałym. Pierwsze słowa nowego Papieża są przesłaniem pokoju i umocnienia w wierze. Przez jego usta Pan nam mówi, abyśmy się nie lękali, abyśmy trwali w pokoju i budowali wspólnotę Kościoła w jedności wiary i w duchu sprawiedliwości.

Dziękujmy Bogu za dar Leona XIV. Przyjmijmy go z wdzięcznością i nadzieją. Otoczmy go w naszej modlitwie miłością. Niechaj w naszych kościołach zabrzmi uroczyste i radosne Te Deum jako nasze uwielbienie Boga i dziękczynienie za dar nowego Papieża.

bp Sławomir Oder
biskup gliwicki

 

Modlitwa za Ojca Świętego

Boże Wszechmogący, który ustanowiłeś Leona XIV widzialną głową Kościoła świętego, otaczaj zawsze następcę św. Piotra swoją łaską i błogosławieństwem. Udziel mu długiego życia, dobrego zdrowia, pociechy w cierpieniach i spraw, aby apostolska jego praca przyniosła jak największy pożytek całemu chrześcijaństwu. Zmiłuj się, Boże, nad nim za przyczyną Najświętszej Maryi Panny i wszystkich Świętych oraz dozwól, aby nas wszystkich zaprowadził z sobą do życia wiecznego. Amen.

 

Leon XIV - biogram nowego papieża

Sześćdziesięciodziewięcioletni kard. Robert Francis Prevost, to pierwszy papież augustianin i drugi po Franciszku papież z kontynentu amerykańskiego, choć w przeciwieństwie do swego poprzednika, pochodzi z Ameryki Północnej. Nowy Biskup Rzymu urodził się 14 września 1955 r. w Chicago, w stanie Illinois, jako syn Louisa Mariusa Prevosta, pochodzenia francusko-włoskiego, oraz Mildred Martínez, pochodzenia hiszpańskiego. Ma dwóch braci – Louisa Martina i Johna Josepha.

Dzieciństwo i młodość spędził z rodziną, uczęszczając najpierw do Niższego Seminarium Ojców Augustianów, a następnie do Villanova University w Pensylwanii, gdzie w 1977 r. uzyskał licencjat z matematyki i podjął studia filozoficzne. 1 września tego samego roku rozpoczął nowicjat w Zakonie Augustianów w Saint Louis, w prowincji Matki Boskiej Dobrej Rady w Chicago, a 2 września 1978 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Śluby wieczyste złożył natomiast 29 sierpnia 1981 r.

Studia teologiczne kontynuował w Catholic Theological Union w Chicago, wieńcząc je uzyskaniem dyplomu. W wieku 27 lat został wysłany przez przełożonych do Rzymu na studia z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum). W tym czasie, 19 czerwca 1982 r. przyjął święcenia kapłańskie w kolegium augustiańskim Santa Monica z rąk abpa Jeana Jadota, ówczesnego pro-przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Niechrześcijan (obecnej Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego).

Prevost uzyskał licencjat kanoniczny w 1984 r., a rok później, w ramach prac nad doktoratem, został wysłany na misję augustiańską w Chulucanas, w Piurze, w Peru (w latach 1985–1986). W 1987 r. obronił rozprawę doktorską na temat: „Rola przeora lokalnego w Zakonie Świętego Augustyna” i został mianowany dyrektorem ds. powołań oraz misji prowincji Matki Dobrej Rady w Olympia Fields w stanie Illinois (USA).

W następnym roku trafił na misję do Trujillo, również w Peru, jako dyrektor wspólnego programu formacyjnego dla kandydatów augustiańskich z wikariatów Chulucanas, Iquitos i Apurímac. Na przestrzeni 11 lat pełnił funkcje przeora wspólnoty (w latach 1988–1992), odpowiedzialnego za formację (w latach 1988–1998) i wychowawcy w seminarium (w latach 1992–1998). Posługiwał także w archidiecezji Trujillo, jako wikariusz sądowy (w latach 1989–1998) a także był wykładowcą prawa kanonicznego, patrystyki i teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchownym San Carlos y San Marcelo. Równocześnie powierzono mu duszpasterską opiekę nad wspólnotą Nuestra Señora Madre de la Iglesia, która została następnie przekształcona w parafię pod wezwaniem św. Rity (posługiwał tam w latach 1988–1999) i która znajduje się na ubogim przedmieściu Trujillo. O. Prevost pełnił również funkcję administratora parafii Nuestra Señora de Monserrat (w latach 1992–1999).

W 1999 r. został wybrany prowincjałem prowincji augustiańskiej „Matki Dobrej Rady” w Chicago, a dwa i pół roku później, podczas Kapituły Generalnej Zakonu Świętego Augustyna, współbracia powierzyli mu misję przeora generalnego, którą kontynuował także w drugiej kadencji, po kapitule z 2007 r.

W październiku 2013 r. wrócił do rodzimej prowincji w Chicago i został odpowiedzialny za formację w klasztorze św. Augustyna, a także radnym i wikariuszem prowincjalnym. Funkcje te pełnił do chwili, gdy Papież Franciszek mianował go 3 listopada 2014 r. administratorem apostolskim peruwiańskiej diecezji Chiclayo, mianując go biskupem i przydzielając mu stolicę tytularną Sufar. 7 listopada objął diecezję. Nieco ponad miesiąc później, 12 grudnia w uroczystość Matki Bożej z Guadalupe, nuncjusz apostolski w Peru abp James Patrick Green, udzielił mu święceń biskupich.

Jego zawołaniem biskupim są słowa „In Illo uno unum” – słowa św. Augustyna z Objaśnień do Psalmu 127, podkreślające, że „chociaż my, chrześcijanie, jesteśmy liczni, w Chrystusie stanowimy jedno”.

26 września 2015 r. papież Franciszek mianował go biskupem Chiclayo, a w marcu 2018 r. został wybrany drugim wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Peru, w której należał również do Rady Gospodarczej oraz był przewodniczącym Komisji ds. Kultury i Edukacji.

13 lipca 2019 r. Franciszek mianował go członkiem Kongregacji ds. Duchowieństwa, a rok później także członkiem Kongregacji ds. Biskupów (21 listopada 2019 r.) W międzyczasie, 15 kwietnia 2020 r., został on administratorem apostolskim diecezji Callao w Peru.

30 stycznia 2023 r. papież mianował go prefektem Dykasterii ds. Biskupów i przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, podnosząc go do godności arcybiskupa. Na konsystorzu 30 września tego samego roku kreował go kardynałem, z kościołem tytularnym św. Moniki, należącym do rzymskiej diakonii pod wezwaniem tej samej świętej. Kard. Prevost objął ją 28 stycznia 2024 r. i jako prefekt dykasterii uczestniczył w ostatnich podróżach apostolskich papieża Franciszka oraz w pierwszej i drugiej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów o synodalności, odbywających się w Rzymie odpowiednio w dniach 4–29 października 2023 r. oraz 2–27 października 2024 r. Jako przeor generalny augustianów i przedstawiciel Unii Przełożonych Generalnych (USG) miał już bowiem doświadczenie prac synodalnych.

Następnie, 4 października 2023 r., Franciszek mianował go członkiem Dykasterii ds. Ewangelizacji (Sekcji do spraw Pierwszej Ewangelizacji i Nowych Kościołów Partykularnych), Dykasterii Nauki Wiary, Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich, Dykasterii ds. Duchowieństwa, Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Dykasterii ds. Kultury i Edukacji, Dykasterii ds. Tekstów Legislacyjnych, a także Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego.

6 lutego bieżącego roku papież włączył go do grona kardynałów biskupów, przyznając mu diecezję Albano.

3 marca, w czasie ostatniego pobytu papieża Franciszka w rzymskiej Poliklinice Gemelli, kard. Prevost przewodniczył na Placu św. Piotra modlitwie różańcowej, sprawowanej w intencji powrotu do zdrowia Ojca Świętego.

(za VATICAN NEWS)

 

Mszaśw. w int. Papieża Franciszka

W wieku 88 lat Papież Franciszek odszedł do Domu Ojca

2025-04-21 | autor: Diecezja Gliwicka
 

W poniedziałek 28 kwietnia br. o godz. 20.00 w gliwickiej katedrze zostanie odprawiona Msza święta dziękczynna za życie i pontyfikat zmarłego Papieża Franciszka. Do udziału we Mszy zapraszamy wszystkich kapłanów i diecezjan.

  • W dniu śmierci papieża Franciszka o godz. 21:00 w gliwickiej katedrze przy obecności bp. Sławomira i bp. Andrzeja odbyła się modlitwa dziękczynna za jego pontyfikat - zobacz relację.

 

Papież Franciszek zmarł w Poniedziałek Wielkanocny rano w Domu Świętej Marty.

Informację o śmierci Papieża Franciszka przekazanł godz. 10 z kaplicy Domu Świętej Marty kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego kard. Kevin Farrell.
 

W duchu wiary i jedności Kościoła powierzamy duszę Papieża Franciszka Bożemu miłosierdziu, dziękując za jego pontyfikat – pełen prostoty, czułości i świadectwa Ewangelii.

Wszechmogący i wierny Boże,
Ty sprawiedliwie nagradzasz robotników Twojej winnicy,
Ty ustanowiłeś następcą świętego Piotra i pasterzem całego Kościoła
Twojego sługę, naszego papieża Franciszka,
spraw, aby w wieczności radował się owocami Twojej łaski i miłosierdzia, których wiernym szafarzem był na ziemi.


Papież Franciszek zmarł w Poniedziałek Wielkanocny, 21 kwietnia 2025 roku, w wieku 88 lat, w swojej rezydencji w Domu Świętej Marty w Watykanie.

Autor: Devin Watkins [Vatican News]

O godz. 9:45 kardynał Kevin Farrell, Kamerling Świętej Rzymskiej Kurii, ogłosił z Domu Świętej Marty śmierć Papieża Franciszka tymi słowami:

„Najdrożsi bracia i siostry, z głęokim bólem muszę ogłosić śmierć naszego Ojca Świętego Franciszka. O godzinie 7.35 tego ranka biskup Rzymu Franciszek powrócił do Domu Ojca" - powiedział kard. Farrell. "Całe jego źycie tu na ziemi było ofiarowane w służbie Panu i Jego Kościołowi. Uczył nas wiernego życia wartościami Ewangelii, odwagi i uniwersalnej miłości. W szczególny sposób troszczył się o biednych i osoby marginalizowane. Z ogromną wdzięcznością za jego przykład prawdziwego ucznia Pana Jezusa powierzamy duszę Papieża nieskończonej miłosiernej miłości Trójjedynego Boga.”

Papież został przyjęty do Polikliniki Gemellego w piątek, 14 lutego 2025 roku, po kilku dniach zmagania się z zapaleniem oskrzeli. Stan kliniczny Papieża Franciszka stopniowo się pogarszał, a 18 lutego lekarze zdiagnozowali obustronne zapalenie płuc. Po 38 dniach pobytu w szpitalu, zmarły Papież powrócił do swojej watykańskiej rezydencji w Domu Świętej Marty, by kontynuować leczenie.

W 1957 roku, na początku swoich dwudziestych lat, Jorge Mario Bergoglio przeszedł operację usunięcia części płuca w rodzinnej Argentynie, w wyniku ciężkiej infekcji dróg oddechowych. W późniejszych latach życia Papież Franciszek często cierpiał na choroby układu oddechowego – m.in. odwołał planowaną wizytę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich w listopadzie 2023 roku z powodu grypy i zapalenia płuc.

W kwietniu 2024 roku zmarły Papież Franciszek zatwierdził zaktualizowaną wersję księgi liturgicznej zawierającej obrzędy pogrzebowe papieży, która posłuży jako przewodnik podczas Mszy pogrzebowej – jej termin nie został jeszcze ogłoszony. Druga edycja Ordo Exsequiarum Romani Pontificis wprowadza kilka nowych elementów, m.in. dotyczących postępowania z ciałem papieża po jego śmierci. Stwierdzenie zgonu następuje w kaplicy, a nie w pokoju, w którym papież zmarł, a jego ciało zostaje natychmiast umieszczone w trumnie.

Według arcybiskupa Diego Ravelliego, Mistrza Papieskich Ceremonii Liturgicznych, zmarły Papież Franciszek prosił, aby obrzędy pogrzebowe były uproszczone i skoncentrowane na wyrażeniu wiary Kościoła w Zmartwychwstałe Ciało Chrystusa.

„Odnowiony rytuał” – powiedział abp Ravelli – „ma jeszcze mocniej podkreślać, że pogrzeb Biskupa Rzymu to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie potężnego człowieka tego świata.”

 

Jorge Mario Bergoglio - papież Franciszek

Jorge Mario Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires, jako syn włoskich imigrantów. Ukończył technikum chemiczne, a następnie wybrał drogę kapłaństwa, wstępując do seminarium diecezjalnego w Villa Devoto. 11 marca 1958 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Ukończył studia humanistyczne w Chile i powrócił do Argentyny w 1963 roku, aby ukończyć studia filozoficzne w Colegio de San José w San Miguel. W latach 1964-1965 wykładał literaturę i psychologię w Immaculate Conception College w Santa Fé, a w 1966 roku uczył tego samego przedmiotu w Colegio del Salvatore w Buenos Aires. W latach 1967-70 studiował teologię na Wydziale Teologicznym Colegio de San José.

13 grudnia 1969 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Ramóna José Castellano. W latach 1970-1971 kontynuował naukę na uniwersytecie w Alcalá de Henares w Hiszpanii, a 22 kwietnia 1973 roku złożył profesję zakonną u jezuitów. Po powrocie do Argentyny był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari w San Miguel; profesorem na Wydziale Teologicznym w San Miguel; członkiem konsulty Prowincji San Miguel Towarzystwa Jezusowego, a także rektorem Colegio Máximo de San José.

31 lipca 1973 roku został mianowany prowincjałem jezuitów w Argentynie, który to urząd sprawował przez sześć lat. Następnie wznowił pracę w sektorze uniwersyteckim, a od 1980 do 1986 roku ponownie pełnił funkcję rektora Colegio Máximo de San José, a także proboszcza, ponownie w San Miguel. W marcu 1986 roku wyjechał do Niemiec, aby dokończyć swoją pracę doktorską; następnie przełożeni wysłali go do Colegio del Salvador w Buenos Aires, a potem do kościoła jezuitów w mieście Córdoba jako kierownika duchowego i spowiednika.

20 maja 1992 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Auca i pomocniczym Buenos Aires. 27 maja przyjął w katedrze święcenia biskupie z rąk kard. Antonio Quarracino, arcybiskupa Buenos Aires. Jako swoje motto biskupie wybrał zawołanie: Miserando atque eligendo, a na swoim herbie umieścił IHS, symbol Towarzystwa Jezusowego.

3 czerwca 1997 roku został wyniesiony do godności arcybiskupa koadiutora Buenos Aires. Nie minęło nawet dziewięć miesięcy, gdy po śmierci kard. Quarracino zastąpił go 28 lutego 1998 roku jako arcybiskup, prymas Argentyny i ordynariusz dla wiernych obrządku wschodniego w Argentynie, którzy nie mają ordynariusza własnego obrządku.

Trzy lata później, na konsystorzu 21 lutego 2001 roku, Jan Paweł II mianował go kardynałem, przyznając mu kościół tytularny prezbitera San Roberto Bellarmino. W 2002 roku odmówił nominacji na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny, ale trzy lata później został wybrany, a następnie w 2008 roku ponownie zatwierdzony na kolejną trzyletnią kadencję. W kwietniu 2005 r. wziął udział w konklawe, na którym wybrano papieża Benedykta XVI.

13 marca 2013 roku został wybrany 266. Następcą św. Piotra i przyjął imię Franciszek.

 

Katolickie Przedszkole Tęcza

  • Katolickie Przedszkole "Tęcza" ma jeszcze kilka wolnych miejsc dla dzieci 4, 5 i 6 letnich;
  • Nabór do grupy 3 latków został już zakończony;
  • Kontakt w sprawie zapisów pod numerem telefonu 501 545 340.

Katolickie Przedszkole „Tęcza” powstało w 1997 roku w budynku katechetycznym przy Parafii św. Teresy, która jest organem prowadzącym przedszkole.

Celem przedszkola jest traktowanie dziecka jako małego człowieka, mającego swoje radości i marzenia, ale także smutki i problemy. Ponadto pragniemy stworzyć mu możliwość realizacji siebie poprzez własne doświadczenia w oparciu o zrozumienie i miłość, która jest fundamentem wszystkiego. Dlatego na miłości przez duże „M” oparliśmy wychowanie w naszym przedszkolu, a TĘCZA, która jest jej symbolem, jak łukiem ogarnia nie dający się zmierzyć obszar nieba i serca dzieci przepełnia barwami miłości, dobroci, szacunku i wiary.

Chcemy, aby nasze zamierzenia osiągnęły swój cel, a przedszkole było dla dziecka drugim domem, dlatego stawiamy na stały kontakt z Rodzicami i współpracę na każdym polu.