Ewangelia Łk 19, 1-10
«Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu»
Te słowa wypowiedział Bóg również 80 lat temu, w czasie, gdy biskup konsekrował naszą świątynię. Zatrzymał się i zamieszkał na zawsze. Jest to znak Bożej obecności w tej świątyni. Ale nie tylko w tej świątyni zbudowanej ludzkimi rękami, ale również w tej świątyni, która znajduje się w naszych sercach. Bóg zamieszkał w sercach ówczesnych parafian i z pokolenia na pokolenie, ze względu na Swe wieczne Przymierze, zamieszkuje w naszych sercach. Czy i Ty, drogi parafianinie, potrafisz dziś jak Zacheusz docenić dar Bożej obecności w tym miejscu, w Twoim domu, do którego zawsze możesz przyjść? Czy ugościsz Jezusa najlepiej jak potrafisz? Czy umiesz w obliczu tej wielkiej tajemnicy wybaczyć wszystkim swoim wrogom po to, by stworzyć jedną rodzinę Ludu Bożego? Czy potrafisz oddać w nadmiarze to, co powinieneś? Obyś potrafił… by i dziś Bóg mógł powiedzieć Tobie: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu (tego serca).
Katarzyna B.